تاملی بر مدیریت استرس کودکان بستری متاثر از الگوی طراحی داخلی مبتنی بر مولفه های گرافیک محیطی در مراکز درمانی (نمونه موردی: بیمارستان کودکان 17 شهریور رشت)

از آنجا که محیط درمانی بستری است که به سبب شرایط ویژه کاربران و کارمندان از حساسیت محیطی بالایی برخوردار است،نیازمند انتخاب آگاهانه عناصر فضایی است. این دغدغه هنگامی‌که بیمار کم‌سن بوده از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود. چراکه بیماری و حضور در فضای ناآشنای درمان به سبب کمتر بودن قدرت تطابق کودکان با محیط و تجزیه‌وتحلیل مسائل، مشکلات بیشتری ایجاد مینماید. همچنین،طبق مطالعات انجام‌گرفته در بهره‌گیری از نتایج طراحی داخلی در فضای درمانی کودکان باید دقت داشت ضمن به حداقل رساندن وابستگی آن‌ها به سایرین، دلبستگی به محیط را جایگزین نماید. از این رو مسیر مطالعه حاضر بر مبنای این فرضیه شکل می‌گیرد که ارائه الگوهای گرافیکی‌محیطی به صورت عناصر اطلاع‌رسانی و کاربردی-تزئیناتی در طراحی داخلی فضای درمانی می‌تواند با افزایش میزان آگاهی و منحرف کردن حواس کودک به عواملی غیر از درد، محیطی مطلوب جهت بستری کودکان و در نتیجه مدیریت استرس را در پی خواهد‌داشت. این پژوهش که با روش تحلیلی_توصیفی انجام گرفته‌است، به‌منظور دستیابی به اهداف موردنظر ابتدا به مرور نتایج تحقیقات صورت‌گرفته در زمینۀ مذکور و در ادامه به شناخت مفهوم و عناصر گرافیک محیطی و مفاهیم مرتبط در طراحی داخلی ویژه محیط‌های بستری کودکان پرداخته می‌شود. سپس مطالعۀ میدانی بصورت گردآوری داده‌ها از کودکان در قالب نقاشی و از همراهانشان با ابزار پرسشنامه در بیمارستان تخصصی کودکان 17شهریور رشت بعنوان نمونه‌موردی، انجام گرفت. جهت تحلیل داده‌های حاصل از نقاشی کودکان از نرم افزارMAX QDA12 و برای پرسشنامه همراهان از نرم افزار SMART PLS بهره گرفته‌شد و در نهایت نتایج حاصل در قالب جداول و نمودارهای تحلیلی تبیین و راهکارهای پیشنهادی ارائه میگردد. در مجموع نتایج حاصل حاکی از چگونگی بکارگیری صحیح عناصر گرافیک محیطی در راستای افزایش سطح آگاهی نسبت به محیط و بیماری و همچنین ایجاد احساس انس به محیط درمان در جهت تامین مناسبات روحی-روانی کودکان در راستای تسریع روند بهبودی در محیط‌های درمانی می‌باشد.